Γράφει ο Θόδωρος Καράογλου*
Η αναιτιολόγητη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε την Ευρώπη αντιμέτωπη με μια νέα εποχή. Με μια νέα πραγματικότητα η οποία αποδομεί την αρχιτεκτονική της ασφάλειας που είχε οικοδομηθεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ακόμη και την εποχή του «ψυχρού πολέμου» που χώρισε τον κόσμο σε δυο «στρατόπεδα» και ζώνες επιρροής δεν είχαν καταγραφεί πολεμικά γεγονότα. Γι’ αυτό όσα θλιβερά ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες είναι πρωτόγνωρα, επιβεβαιώνοντας τη ρήση ότι στη ζωή ποτέ δεν πρέπει να λέμε ποτέ.
Τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας αλλάζει ριζικά, η Ελλάδα πήρε εξαρχής θέση υπέρ του Διεθνούς Δικαίου. Για ακόμη μια φορά βρισκόμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας τασσόμενοι στο πλευρό της χώρας που είναι αμυνόμενη στην επίθεση μιας υπερδύναμης. Τασσόμαστε υπέρ της αρχής της εθνικής ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και βεβαίως της ειρηνικής συμβίωσης και συνύπαρξης των λαών.
Συμπαραστεκόμαστε στην Ουκρανία γιατί θεωρούμε ότι αυτό είναι το σωστό και σε αυτόν τον δρόμο βαδίζουμε συντεταγμένα με τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ προκειμένου η ελευθερία και η Δημοκρατία να μην γίνουν όμηροι του αυταρχισμού.
Εκ του αποτελέσματος οι εξελίξεις δικαιώνουν τις κυβερνητικές επιλογές οι οποίες υπηρετούν το εθνικό συμφέρον. Οι συστηματικές και μεθοδικές πολυδιάστατες πολιτικές που εφαρμόζουμε διαφυλάσσουν τη διεθνή σταθερότητα και νομιμότητα, συμβάλλοντας τα μέγιστα ώστε να μην αλλάξουν τα σύνορα της Ευρώπης, δεδομένου ότι η Ελλάδα, ως το ανατολικό σύνορο της Ευρώπης, κατέχει ξεχωριστή θέση στο γεωπολιτικό περιβάλλον του σήμερα αλλά και του μέλλοντος, ευρισκόμενη πάντα στο κέντρο της δύσης.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο σημείο που η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία λειτούργησε ως «επιταχυντής», υπενθυμίζοντας στην Ευρώπη ότι πρέπει να προχωρήσει στην άσκηση μιας κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής που θα έχει στον πυρήνα της τη διαφύλαξη των ευρωπαϊκών εδαφών και των ευρωπαϊκών αξιών, λειτουργώντας αποτρεπτικά για κάθε επίδοξο αναθεωρητή τους. Αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς την ειρήνη!
Το ζήτημα της ευρωπαϊκής ασφάλειας τίθεται σε νέα βάση. Πιο έντονα και πιο επιτακτικά από κάθε άλλη φορά μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς τα αμέριμνα χρόνια ανήκουν στο παρελθόν και οι προτεραιότητες αλλάζουν.
Το μέγα ζητούμενο της εποχής είναι το κακό να σταματήσει στην Ουκρανία και η Ευρώπη να επιστρέψει στην αφετηρία της, τη συνεργασία!
Οι νέοι στρατηγικοί προσανατολισμοί καθιστούν και πάλι επίκαιρες τις αρχές της ισότητας και της ομοφωνίας. Μας υπενθυμίζουν ότι η Ευρώπη δεν είναι μια κλειστή λέσχη αλλά μια μεγάλη οικογένεια που ενθαρρύνει τον αναπτυξιακό δυναμισμό. Σε τελική ανάλυση, μακάρι το ρολόι του 21ου αιώνα να δείχνει μόνο μπροστά, ενώ σε ό,τι αφορά την Ελλάδα αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά πως στη γεωπολιτική σκακιέρα έχει μεγάλη σημασία να «διαβάζουμε» σωστά τις επερχόμενες εξελίξεις. Να συνεχίσουμε να μελετούμε προσεκτικά τις «κινήσεις», να παρατηρούμε τις αντιθέσεις και τους συσχετισμούς που ανακύπτουν και να έχουμε πλήρη εικόνα των συνθηκών που διαμορφώνονται.
*Ο κ. Θεόδωρος Γ. Καράογλου είναι Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης Ν.Δ.
