*Άρθρο του Θεόδωρου Καράογλου
Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος αποτελεί εθνική προτεραιότητα. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή καθώς η τελευταία απογραφή επιβεβαίωσε το μέγεθος του ζητήματος και την σοβαρότητα της κατάστασης, αφού σε ορίζοντα μισού αιώνα ο ελληνικός πληθυσμός κινδυνεύει να αποδεκατιστεί.
Ο λόγος είναι ότι για πρώτη φορά μεταπολεμικά οι θάνατοι είναι συστηματικά περισσότεροι από τις γεννήσεις, με αποτέλεσμα την τελευταία δεκαετία η Ελλάδα να έχει μικρύνει πληθυσμιακά κατά 3,5%. Ένα στατιστικό στοιχείο που μαρτυρά τι πηγαίνει στραβά στην πατρίδα μας είναι το εξής: Βάσει μελετών, για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός μιας χώρας ο μέσος αριθμός γεννήσεων πρέπει να κυμαίνεται περίπου στα 2,1 παιδιά ανά οικογένεια. Αντίθετα, στην Ελλάδα ο αντίστοιχος μέσος όρος δεν ξεπερνά το 1,4 παιδιά ανά οικογένεια.
Με λίγα λόγια βρισκόμαστε στο σημείο «μηδέν». Στην καμπή της ιστορίας που πρέπει να αναλογιστούμε ότι το δημογραφικό είναι ζήτημα εθνικής προτεραιότητας και άρα η διαχείρισή του πρέπει να είναι κοινή. Ας αναλογιστούμε πως δεν είναι μακριά η στιγμή που οι Έλληνες είναι πολύ πιθανό να μειωθούμε έως 1,4 εκατομμύρια το 2035 και έως 2,5 εκατομμύρια το 2050, σε μια απόλυτα αρνητική εξέλιξη που συνεπάγεται ότι σε 28 χρόνια οι Έλληνες δεν θα ξεπερνούμε τα 8,3 εκατομμύρια από 10,7 εκατομμύρια που είμαστε σήμερα.
Ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αναγνωρίζοντας τη βαρύτητα του δημογραφικού προβλήματος επισήμανε πολύ ορθά στις δημόσιες τοποθετήσεις του ότι απέναντι στις δυσμενείς διαπιστώσεις υπάρχει μόνο ο δρόμος της θετικής και πολυμέτωπης αντιμετώπισης του φαινομένου από την Πολιτεία. Υπό αυτό το πρίσμα η Κυβέρνηση υλοποιεί την τελευταία τριετία στοχευμένες πολιτικές παρεμβάσεις οι οποίες έχουν στο επίκεντρο της δυναμικής τους τη στήριξη των νέων γονέων, την εφαρμογή θεσμικών μέτρων για τη γενικότερη προετοιμασία της κοινωνίας και του κράτους στις δημογραφικές εξελίξεις, τη λήψη μέτρων για τη διαχείριση της ενεργού γήρανσης και την προώθηση της διαγενεακής αλληλεγγύης, καθώς επίσης και την αντιστροφή του φαινομένου του brain drain που τόσο ταλάνισε την πατρίδα μας στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας μια σημαντική παράμετρος. Ότι το δημογραφικό πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό αλλά πρωτίστως ποιοτικό. Η απόδειξη έγκειται στο εξής στοιχείο. Το 2050 από τα περίπου 8 εκατομμύρια Έλληνες, η συντριπτική πλειοψηφία θα είναι μεσήλικες και υπέργηρα άτομα. Με απλά μαθηματικά αυτό σημαίνει ότι ένας εργαζόμενος θα αντιστοιχεί σχεδόν σε έναν συνταξιούχο, αναλογία η οποία υπονομεύει δίχως καμία αμφιβολία τη δυνατότητα της πατρίδας μας να παράγει ατομικό και δημόσιο πλούτο.
Κάπως έτσι η Κυβέρνηση ορθά εγκαινιάζει από το 2019 έως σήμερα μια νέα εποχή στις σχέσεις του Κράτους με κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα. Ιδίως τους νέους, διότι όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο Πρωθυπουργός, χωρίς τη δική τους πολύτιμη συμμετοχή και προσφορά δεν μπορεί να επιτευχθεί ούτε ανάπτυξη, ούτε πρόοδος.
*Θεόδωρος Γ. Καράογλου, Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης Ν.Δ.
